کوکوپیت

کوکوپیت یا الیاف نارگیل نوعی از بسترهای کشت هستند که مدتهای زیادی است که برای مصارف گوناگون مورد استفاده قرار می گیرند .کوکوپیت از پوست و پوشش نارگیل ساخته می شود و در حقیقت کوکوپیت یک محصولی است که از قسمت های غیر مصرفی نارگیل در صنایعی که از نارگیل استفاده می شود تولید می شود .الیاف زائد از صنایعی که فیبر الیاف نارگیل را عمل اوری می کنند ابتدا شسته شده و حرارت داده می شوند و سپس غربال و درجه بندی می شوند و سپس برای تبدیل شدن به انواع محصولات الیاف نارگیل از نظر تراکم و دانه بندی اماده می شوند .الیاف نارگیل در کشاورزی و باغبانی و صنعت مورد استفاده قرار می گیرند .

معمولا کوکوپیت به صورت فشرده شده در اندازه ها و اشکال مختلف حمل و فروخته می شوند و مصرف کننده نهایی با افزودن اب به این الیاف فشرده انها را برای مصرف اماده می کند .بعد از افزودن اب هر یک کیلوگرم کوکوپیت فشرده می تواند به ۱۵ لیتر کوکوپیت مرطوب تبدیل شود که در مصارف مختلف می توان از ان استفاده کرد .

معمولا قارچ تریکودرما به صورت طبیعی در کوکوپیت یافت می شود این قارچ یک قارچ همزیست با ریشه گیاهان است و باعث می شود گیاه در مقابل پاتوژنهایی مانند فیتیوم مقاومت بیشتری پیدا کند .تریکودرما در کوکوپیت های استریل شده یافت نمی شود .تریکودرما توسط اب اکسیژنه هم از بین می رود .

کاربردها

باغبانی : کوکوپیت به عنوان یک بستر جانشین خاک یا یک افزودنی به خاک مورد استفاده قرار می گیرد .کوکوپیت را به علت کمبود مواد مغذی ان نمی توان به صورت بستر اصلی یا افزودنی غالب برای رشد و پرورش گیاهان مورد استفاده قرار داد البته تولید کننده هایی که از سیستم های هیدروپونیک برای کشت استفاده می کنند به علت تامین مواد مغذی لازم برای رشد گیاهان توسط سیستم ابیاری از کوکوپیت به عنوان افزودنی غالب و یا به صورت بستری اصلی استفاده می کنند ولی این مورد برای باغبانان معمولی اصلا توصیه نمی شود .در صورتی که گیاهان خود را در کوکوپیت می کارید باید همیشه یک برنامه تغذیه ای مناسب و خوب داشته باشید تا کلیه نیاز های گیاه را براورده کنید .

بایستی به خاطر داشته باشید که کوکوپیت تجزیه شده نیست و برای تجزیه نیتروژن اطراف را استفاده می کند و حتی در استفاده از نیتروژن با گیاه رقابت می کند و در صورتی که مقدار نیتروژن کافی نباشد این مسئله می تواند باعث بروز علائم کمبود نیتروژن در گیاهان شود .کوکوپیت میزان تبادلات کاتیونی مشابه با پیت اسفاگنوم یا پیت موس دارد , اب را بخوبی جذب و نگهداری می کند و بعد از خشک شدن می توان به سادگی ان را دوباره مرطوب کرد .کوکوپیت می تواند تبادلات هوایی در منطقه ریشه ها را بسیار افزایش دهد و می تواند تقریبا ۱۰۰۰ برابر بیشتر از خاک معمولی هوا در خود نگه دارد .

مصارف در باغبانی :

1. یک جانشین برای پیت سیاه یا تورب , کوکوپیت به علت عاری بودن از باکتری های بیماری زا و اسپورهای بیشتر قارچ ها و مهمتر از همه یک جانشین مناسب برای پیت به علت عدم تخریب محیط زیست .پیت سیاه یا تورب از زمینهای باتلاقی به دست می اید و برداشت پیت سیاه باعث تخریب شدید محیط زیست و از بین بردن مناطقی که برای زندگی جانوری و گیاهی مهم هستند می شود .
2. برای تولید یک بستر خوب برای رشد گیاهان با سنگ ریزه یا ماسه , کومپوست و کود مخلوط می شود و در پرورش گیاهان زینتی و غیر زینتی مورد استفاده قرار می گیرد .کوکوپیت به طور کلی دارای اسیدیته ای در حدود ۵٫۵ تا ۶٫۵ است این اسیدیته برای برخی گیاهان زیاد است ولی بقیه این میزان اسیدیته را تحمل می کنند .
3. یک بستر برای رشد قارچ های خوراکی , کوکوپیت به علت داشتن سلولوز زیاد که یک منبع کربن است می تواند برای کشت قارچ مورد استفاده قرار بگیرد .

کوکوپیت می تواند برای بیش از ۳ بار مورد مصرف قرار بگیرد .نباید کوکوپیت مورد استفاده در گیاهان بیمار دوباره مورد استفاده قرار بگیرند .

مصارف دیگر کوکوپیت :
کوکوپیت می تواند مایعات را بخوبی جذب کند و برای همین از کوکوپیت خشک برای جذب روغن از زمین های لغزنده روغنی استفاده می شود .کوکوپیت در دامداری نیز برای جذب مایعات از کف سالنهای نگهداری حیوانات استفاده می شود .کوکوپیت بر خلاف پیت موس اب دوست است و می تواند بعد از خشک شدن دوباره اب را بخوبی جذب کند حتی اگر به صورت کامل خشک شده باشد .کوکوپیت دارای خلل و فرج است و نمی تواند بیشتر از توان عادی خود اب جذب کند .

امنیت بیولوژیکی :

کوکوپیت می تواند به عنوان پناهگاه موقتی برای بذور علف های هرز و میکروارگانیسم های دیگر باشد که از کشورهای صادر کننده کوکوپیت به کشورهای مقصد وارد شوند این ارگانیسم ها می توانند عواملهای بیماری زا یا بذور علف های هرز باشند که در صورت رشد و گسترش در کشور جدید باعث بروز اپیدمی های بیماری یا علف های هرزی شود که باعث ایجاد خطر برای گونه های گیاهی ان کشور باشد .در نیوزلند کوکوپیت از سال ۱۹۸۹ وارد شده و تا سال ۲۰۰۴ ورود ان هرساله افزایش یافته .در سال ۲۰۰۹ جمعا ۲۵ گونه جدید علفی در کوکوپیتهای وارداتی در این کشور پیدا شده است به طوری که قانون گزاران را مجبور به اصلاح قوانین وارداتی کوکوپیت کرده است .